اشخاص برجسته همیشه خود را نیروی اصلی خلاقیت در زندگی در نظر می گیرند. آن ها خود را مسئول اصلی در قبال موفقیت های خود در زندگی ارزیابی می کنند.

افراد برجسته عذر و بهانه نمی آورند. وقتی اشتباه می کنند، بلافاصله آن را اذعان می دارند. در مقام اصلاح آن بر می آیند و بعد به راه خود ادامه می دهند. انتظار ندارند که دیگران برای آن ها کاری صورت دهند. دیگران را سرزنش نمی کنند و بر آن ها خشم نمی گیرند. انتقاد نمی کنند و محکوم نمی سازند. ان ها همیشه خود را بازیگران اصلی نمایشنامه در صحنه ی زندگی خود ارزیابی می کنند.

بسیاری از اشخاص پیوسته با خاطر نشان کردن تجربیات ناخوشایندی که در گذشته داشته اند، به خود آسیب می زنند. آن ها از پدر و مادر خود عصبانی باقی می مانند. از خواهران و برادران خود ناراحت باقی می مانند. از ازدواج بد خود شکایت می کنند، از رئیس بدی که دارند حرف می زنند. از تجربه های بد سرمایه گذاری که داشته اند سخن می گویند. نمی توانند از این چیزها دست بکشند. یکی از نشانه های مردان و زنان برجسته این است که گذشته را به حال خود رها می کنند که بگذرد. از آن چه نمی توانند تغییرش بدهند، ناراحت نمی شوند و از جمله اینها، یکی هم حوادث مربوط به گذشته است. بهترین راه برخورد با گذشته این است که از آن درس بگیرند. خرد و درایت بیشتری ایجاد کنید و بعد به بقیه زندگی خود بپردازید.

اگر هنوز از کسی عصبانی هستید که در گذشته شما را آزار داده است. از بخشودن استفاده کنید. بگذارید که او رها شود. هر گاه به کسی در گذشته ها فکر می کنید که هنوز از او عصبانی هستید، بلافاصله به خود بگویید: «او را به خاطر همه چیز می بخشم.» و بعد به قدری درگیر هدف های خود شوید که دیگر فرصتی نداشته باشید به کارهایی که او کرده و رفتار ناخوشایندی که داشته است، فکر کنید.

میزان مسئولیتی که مایلید قبول کنید و اندازه ی قدرت، نفوذ و شأن و منزلت، حیثیت و حقوقی که دریافت می کنید، رابطه ی مستقیمی وجود دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: